Dün bu köşede, Moody’s in not indirimi siyasi mi, değil mi, konusunu tartıştık. Aslında enerjimizi hep bu konuya yoğunlaştırmak ta doğru değil. Türkiye’nin Terör ve Suriye sorunu daha öncelikli ve önemlidir. Buna rağmen Moody’i bir uyarı gibi algılayıp önlem almamız gerekir.

Aslında Türkiye için söz konusu üç reyting kuruluşu tarafından verilen not seviyesi, 1994 yılından başlayarak, 2012 ve 2013 yılına kadar yatırım yapılamaz seviyesinde idi. Buna rağmen bol sıcak para girdi. Ancak uzun dönemli ve sıfırdan yatırım yapacak yabancı yatırım sermayesi girişi sınırlı oldu.

Bu gün en fazla sorun yaşayabileceğimiz alan yabancı yatırım sermayesi girişidir. Zira zaten yabancı yatırım sermayesi girişinde bir azalma var. 

Geçen sene ve bu sene için Ocak –Temmuz arasındaki ilk 7 ayı karşılaştırırsak, Uluslararası doğrudan yabancı yatırım sermayesi girişinde yüzde 54 oranında bir azalma olduğu anlaşılır. (Aşağıdaki tablo )

Moody’s Türkiye’nin uzun vadeli kredi notunun, "Baa3"ten "Ba1"e düşürünce, Türkiye "yatırım yapılabilir" ülke statüsünü de kaybetmiş oldu. Tepki olarak Borsa düştü, dolar ve altın ise arttı.

Mody’s in ülke kredi notunu düşürmesinin bu defa özel bir önemi var.  Zira Uluslararası doğrudan yabancı yatırım sermayesi, dünyada mevcut üç büyük kredi derecelendirme kuruluşunun not seviyesini dikkate alarak hareket ediyor. Bu üç kuruluştan en az ikisinin ülke notunun ‘’ yatırım yapılabilir statüde  ‘’olması gerekir. Dünyada büyük emeklilik fonlarının yönergelerinde özellikle bu husus yazılıdır.

Standart and poor’s önceden ülke kredi notumuzu yatırım yapılamaz- spekülatif, seviyesine, indirmişti. Moody’s de indirdikten sonra geriye yatırım yapılabilir seviye olarak yalnızca Fitch’in notu kaldı.(Aşağıdaki tablo )

İnsanlık tarihi, özgürlük ve demokrasi için büyük bedeller ödemiştir.  İngiltere'nin dominyonları Kanada, Yeni Zelanda, Avustralya, Güney Afrika Birliği, İrlanda bu gün demokratik ülkelerdir.

İspanya, Portekiz'in koloniler kurarak sömürdüğü  Güney Amerika ülkeleri de artık bağımsız  ülkelerdir.

19. yüzyıl ve sonrasında, Afrika kıtası, Etiopya ve Liberya dışında, Avrupalı emperyalist ülkelerin sömürü alanı olmuştu. Bu gün Afrika ülkelerinin çoğu, Ortadoğu ülkelerinden daha demokratik ülke statüsündedir. 10 yıl öncesine kadar, dünyada demokratikleşme artmaya devam etti.